Τα αιμαγγειώματα είναι καλοήθεις νεοπλασίες αγγειακής προέλευσης.

Διακρίνονται δύο μεγάλες κατηγορίες αιμαγγειωμάτων:

• στην πρώτη κατηγορία ανήκουν τα συγγενή αιμαγγειώματα (υπάρχουν κατά τη γέννηση) και τα νεογνικά αιμαγγειώματα (εμφανίζονται λίγο μετά τη γέννηση)
• στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν τα επίκτητα αιμαγγειώματα που παρουσιάζονται κάποια στιγμή κατά την ενήλικη ζωή

Πρόκειται για καλοήθη νεοπλάσματα του αγγειακού ιστού, τα οποία υπάρχουν στη γέννηση ή εμφανίζονται το πρώτο έτος της ζωής και έχουν ερυθρό, ιώδες ή κυανό χρώμα.

Οι περισσότερες βλάβες ακολουθούν προβλέψιμη, καλοήθη κλινική πορεία. Αρχικά αυξάνονται ταχέως για αρκετές εβδομάδες, στη συνέχεια μένουν σταθερά για αρκετούς μήνες και τέλος με την πάροδο των ετών υποστρέφουν καταλείποντας ίνωση, ατροφική ουλή και υπομελάγχρωση για χρόνια. Το 50% περίπου των βλαβών υποστρέφουν πριν την ηλικία των 5 ετών και το 70% πριν την ηλικία των 7 ετών.

Οι βλάβες που δεν εμφανίζουν σημεία υποχώρησης μέχρι την ηλικία των 6 ετών, συνήθως δεν υποστρέφουν τελείως. Η υπερκείμενη επιδερμίδα των αιμαγγειωμάτων μπορεί να εξελκωθεί και η βλάβη να αιμορραγήσει.

Ανάλογα με την εντόπισή τους, τα αιμαγγειώματα, στη φάση της ταχείας αύξησης, μπορεί να ασκούν πίεση σε ζωτικές ανατομικές δομές (βλέφαρα, έξω ακουστικός πόρος, αεραγωγός), προκαλώντας αμβλυωπία, στραβισμό, διαταραχή της φυσιολογικής ανάπτυξης του λόγου, προβλήματα σίτισης και προβλήματα αεραγωγού. Στις περιπτώσεις αυτές πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα χειρουργικά.

Τα αιμαγγειώματα που στη φάση πολλαπλασιασμού παρουσιάζουν γρήγορο ρυθμό αύξησης, μπορούν να αντιμετωπιστούν με β-αδρενεργικούς αναστολείς, κορτικοστεροειδή, ιντερφερόνη-α και laser. Αντίθετα, τα αιμαγγειώματα που ακολουθούν καλοήθη πορεία και δεν απειλούν ζωτικές δομές αφήνονται ως έχουν και υποστρέφουν μόνα τους. Απαιτείται εφησυχασμός των γονέων, υπομονή και τακτική παρακολούθηση.

Μετά την υποστροφή των βλαβών, συνήθως παρατηρείται στο δέρμα κάποιου βαθμού ατροφία και ουλή ή παραμένει μια μικρή υπολειμματική βλάβη. Η αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων γίνεται με χειρουργική αφαίρεση, για αισθητικούς λόγους.

Τα επίκτητα αιμαγγειώματα – cherry angiomas – είναι καλοήθη νεοπλάσματα αγγειακής προέλευσης, τα οποία εντοπίζονται σε όλα σχεδόν τα άτομα άνω των 30 ετών.

Τα αιμαγγειώματα εμφανίζονται νωρίς κατά την ενήλικη ζωή του ατόμου. Οι βλάβες αυξάνονται σταδιακά σε μέγεθος και αριθμό με την ηλικία, δεν προκαλούν γενικά συμπτώματα και επιμένουν επ’ αόριστον.

Το χρώμα των βλαβών αλλάζει από το ερυθρό χρώμα του κερασιού, cherry – εξ ου και το όνομά τους, μέχρι ένα βαθύτερο καστανό χρώμα, καθώς το μέγεθός τους αυξάνεται.

Όταν τραυματίζονται εμφανίζεται αιμορραγία, η οποία ελέγχεται εύκολα με πίεση επί της βλάβης.

Τα επίκτητα αιμαγγειώματα κατανέμονται τυχαία στο σώμα. Οι βλάβες είναι περισσότερες στον κορμό και λιγότερες στην κεφαλή, τον τράχηλο και τα άκρα.

Ο αριθμός τους κυμαίνεται από λίγες μέχρι και εκατοντάδες αυτών. Στις περιπτώσεις προοδευτικής ανάπτυξης μεγάλου αριθμού αιμαγγειωμάτων δεν θα πρέπει να ανησυχούμε. Ωστόσο, η αιφνίδια εμφάνιση πολυάριθμων βλαβών, δίκην εξανθήματος, θα πρέπει να διερευνάται.

Η αντιμετώπιση των επίκτητων αιμαγγειωμάτων γίνεται συνήθως για αισθητικούς λόγους αλλά και για λόγους θεραπευτικούς όταν αυτά τραυματίζονται και αιμορραγούν. Στις περιπτώσεις μικρών βλαβών χρησιμοποιείται το laser CO₂. Στις περιπτώσεις μεγαλύτερων αιμαγγειωμάτων καθώς και για αυτά που εντοπίζονται σε ειδικές θέσεις (μύτη, βλέφαρα, χείλη, πτερύγιο ωτός, τριχωτό κεφαλής), η χειρουργική αφαίρεση με ιστολογική εξέταση, θεωρείται θεραπεία εκλογής, και έχει ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα.